استعفای نیمی از جوانان کانادایی به دلیل مشکلات روانی
استعفای نیمی از جوانان کانادایی به دلیل مشکلات روانی
استعفای نیمی از جوانان کانادایی به دلیل مشکلات روانی
طبق مطالعه Harvard Business Review که با همکاری نویسندگان Mind Share Partners، SAP و Qualtrics منتشر شد، نیمی از جوانان 23 تا 30 سال و برخی از جوانان زیر 23 سال شغل خود را به صورت داوطلبانه به دلیل مشکلات روانی ترک کرده بودند.
با وجود اینکه 60 درصد از پاسخ دهندگان در یک سال گذشته یکی از علائم بیماری روان را تجربه کرده اند، فقط یک سوم از این گروه می توانستند در مورد بیماری خود در محیط کار صحبت کنند.
هنگامی که Angela Gregory، تهیه کننده تلویزیونی در ولز، پدر خود را از دست داد دچار افسردگی شد به گونه ای که در دوماه اول سال از تمام روزهای مرخصی خود استفاده کرد. او در مورد بیماری خود تا زمانی که رئیسش این موضوع را مطرح کرد، با هیچ کس صحبت نکرده بود. آنجلا می گوید وقتی این موضوع را با مدیران خود در میان گذاشتم احساس کردم آنها من را درک میکنند، اما زمانی که برای دوره های درمانی و مشاوره مرخصی سالانه گرفتم، توبیخ شدم.
Robyne Hanley-Dafoe که به عنوان یک توسعه دهنده ارشد آموزش در دانشگاه ترنت در پیتربورو ، انتاریو فعالیت می کند، به هافپوست کانادا گفت که با وجود سالها تلاش، ننگ پیرامون سلامت روان هنوز بسیار واقعی است و مردم نگران عواقب آن هستند.
در این تحقیق آمده است: “اغلب اوقات، افرادی که شرایط سلامتی روانی را تجربه می کنند، در مورد افرادی با مشکلات روحی و روانی درک منفی داشته و بر این افراد برچسب هایی مانند غیرمسئول بودن، بی کفایت بودن، تنبلی یا خطرناک بودن می گذارند.”
شرکت ها درگیر کارهای تجاری واقعی هستند وکار به دلیل اینکه مردم احساس خوبی ندارند، متوقف نمی شود. اما کار بیش از حد سخت، به خصوص هنگامی که شما در بهترین حالت خود نیستید، می تواند عواقب منفی داشته باشد، و هانلی-دافو گفت تحقیقات نشان می دهد که این امر در واقع مانع عملکرد درست در دراز مدت است.
“متأسفانه، من فکر می کنم بسیاری از کارمندان در ساعاتی که از نظر فنی ساعت کار نیستند، دچار بیماری می شوند، اما آنها کار را با خود به خانه می آورند یا حتی در زمان استراحت و ناهار کار می کنند. ممکن است با این کار نتیجه بهتر و سریعتری در امور کاری داشته باشند اما در دراز مدت عواقب بسیار سختی را تجربه می کنند.”
طبق گفته های هانلی-دافو ، شرکت هایی که در واقع از کار بیش از حد نیروی کار خود جلوگیری می کند بهره بیشتری خواهند برد.
اما کارمندان چه خواسته ای از کارفرمایان خود دارند؟ طبق این مطالعه، آنها به دنبال مکانهای کاری هستند که سلامت روان را در اولویت قرار دهند.
این نسل های جوان دیده اند که فرسودگی می تواند چه کاری انجام دهد. آنها دیده اند که والدینشان خیلی سخت کار می کنند و پس از بازنشستگی دشوار، دچار بیماری می شوند. اکنون آنها طرفدار زندگی متعادل تر هستند و خواسته های خود را در اولویت قرار می دهند. “آنها کار نمی کنند که زندگی کنند، آنها برای تغذیه سبک زندگی خود تلاش می کنند.”
هیچ راه حل ساده ای برای این مسئله پیچیده وجود ندارد، اما راه هایی برای پیشگیری وجود دارد.
تعادل مهترین عامل پیشگیری
به عنوان مثال، گرگوری گفت بسیاری از همكارانش نمی دانند كه آنها به یك برنامه كمك به كارمندان دسترسی دارند، برنامه ای كه به او در دوران سخت افسردگی و یافتن مشاور کمک بسزایی کرد.
وی گفت: “شرکت هایی که این برنامه را ارائه می دهند می توانند به کارمندان خود با نشان دادن راه حل درست و چگونگی مقابله با افسردگی کمک کنند.”
هانلی-دافو گفت تعادل در محیط کار ممکن است مانند راه حل به نظر برسد، اما هیچ راهی برای متعادل کردن همه چیز وجود ندارد. درعوض، او توصیه می كند كه افراد این سؤال را از خود بپرسند:
“زمان مناسب برای اولویت های من چقدر است تا احساس تعادل کنم؟”
و اگر فکر می کنید مراقبت از خود تجملاتی است که نمی توانید از پس آن برآیید، شاید زمان آن رسیده است که دوباره فکر کنید که این به چه معنی است.
مراقبت از خود تنها به معنی حفظ جان نیست بلکه حمایت از خود و سلامت روح و روان را اولویت قرار دادن نیز هست.
